75 mm armata w 1941 r. okazała się jedynym skutecznym środkiem zwalczania rosyjskich czołgów T-34 i KW na początku kampanii rosyjskiej. W początkowym okresie walk w Rosji użytkowana była jako artyleria polowa, jednakie po okazaniu swych walorów jako armata przeciwpancerna, w późniejszym okresie walk stosowana była tylko do zwalczania czołgów. Pod koniec II wojny światowej mogła zwalczać najlepiej opancerzone czołgi ciężkie IS tylko na odległości do 500 m.
75 mm amunicja do armaty przeciwpancernej PAK -40
75 mm armata przeciwpancerna została skonstruowana w 1941 r. jako artyleria polowa oraz jako środek walki z czołgami przeciwnika. Była zmodernizowaną wersją 50 mm armaty przeciwpancernej PAK- 38, która okazała się mało skuteczna z lepiej opancerzonymi czołgami francuskimi i brytyjskimi.
Dane techniczne
| Produkcja: | Niemcy |
|---|---|
| Kaliber armaty: | 75 mm |
| Dlugości lufy: | 3,45 m |
| Masa na stanowisku bojowym: | 1 425 kg |
| Prędkość poci. pocisku: | odłamkowy - 550 m/s; przeciwpancerny - 792 m/s; |
| Masa pocisku: | odłamkowy - 6,8 kg; przeciwpancerny - 5,74 kg |
| Szybkoslrzelność: | 12-14 strz. /min. |
| Przebijalność pancerza: | 82 mm/odl. 1 000 m (podkalibrowy); 87 mm/odl.1 000 m (kumulacyjny) |