Wagon salonowy typu 26W, tzw. Salonka Bieruta

Wagon ten został zbudowany w 1939 roku, przez Zakłady im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, jako wagon restauracyjny. Wagony te wyprodukowano w Poznaniu tuż przed wybuchem II wojny światowej dla Europejskiego Towarzystwa Wagonów Sypialnych i Restauracyjnych CIWL w ilości 4 sztuk.Odbiorca nie zdążył ich odebrać przed wybuchem wojny.W latach 1939-1945 Niemcy rozpoczęli przebudowę na salonki dla dygnitarzy hitlerowskich,której nie ukończono do 1945 roku. W 1947 roku przebudowano go na salonowy. W latach 1952 i 1955 był modernizowany w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Poznaniu.

Wnętrze jego podzielone jest na salon, 2 gabinety, 4 przedziały sypialne, przedział gospodarczy, kuchnię i toaletę. Na okładzinie ścian salonu, wykonanej techniką intarsji, przedstawione są widoki Warszawy, Krakowa, Poznania i Wrocławia.

Wagon był włączany w skład pociągów specjalnego znaczenia. Podróżowali nim członkowie rządu polskiego i rządów innych państw oraz ważni goście zagraniczni składający wizytę w Polsce. Po wycofaniu z eksploatacji, w 1981 roku Wagonownia Warszawa Szczęśliwice przekazała go do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Dane techniczne

Produkcja: Polska
Wytwórca: Zakłady Przemysłu Metalowego H. Cegielski
Czas powstania: 1939 rok
Prędkość dopuszczalna: 120 km/h
Długość: 23.3 m
Masa: 58 t
Konstrukcja wagonu: stalowa
Hamulec: powietrzny systemu HiK-P
Łożyska: toczne
Oświetlenie: elektryczne 24 V, z prądnicy napędzanej paskiem
Ogrzewanie: wodne piecowe