152 mm haubica ciągniona wz.1943 D-1 (dokładny kaliber 152,4 mm) została opracowana w warunkach wojennych przez bardzo prężne biuro konstrukcyjne F. F. Piętrowa. Lufę i rodzinę amunicji rozdzielnego ładowania z ładunkami zmiennymi zaadaptowano ze 152 mm haubicy M-10 (M1938), natomiast łoże dolne i górne, kołyskę, oporopowrotnik i tarczę ochronną ze 122 mm haubicy M-30, przy czym odpowiednio wzmocniono je, aby mogły przenosić zwiększone obciążenia występujące podczas strzału. W ten sposób powstało bardzo udane działo). Dzięki niewielkiej masie haubica była bardziej manewrowa, a pod względem donośności pocisku wynoszącej 12400 m·<br />i zdolności rażenia amunicji, odpowiadała cięższym konstrukcjom tego typu.
Haubica D-1 pozostawała na uzbrojeniu w niektórych państwach byłego Związku Radzieckiego i byłego Układu Warszawskiego,·<br />a także Chin, Iraku, Kuby i Egiptu.
Do strzelania z D-1 stosowano pociski odłamkowo-burzące, oraz wiele innych pocisków, w tym: dymny oraz chemiczny. Do burzenia obiektów ufortyfikowanych stosowano się pociski przeciwbetonowe, a celów opancerzonych – kumulacyjne.
| Produkcja: | ZSRR |
|---|---|
| Kaliber pocisku: | 152 mm |
| Masa pocisku: | 46 kg |
| Ciężar działa: | 3 600 kg |
| Szerokość działa: | 1,99 m |
| Długość działa: | 7,56 m |
| Długość lufy: | 4,2 m |
| Donośność: | 12 400 m |
| Prędkość początkowa pocisku: | 508 m/s |
| Kąt ostrzału poziomego: | 35 stopni |
| Kąt ostrzału pionowego: | od -30 do 63,5 stopnia |
| Obsługa: | 7 żołnierzy |
Foto: Mariusz Pulkowski ® email: mariusz.pulkowski@poczta.fm
