Artyleria

Automatyczna armata przeciwlotnicza kal. 57 mm skonstruowana po II Wojnie Światowej w ZSRR. Służy do zwalczania celów powietrznych na średnich wysokościach, wyposażona w elektryczne napędy mechanizmów naprowadzania.

Jedna z podstawowych armat przeciwpancernych Armii Sowieckiej w czasie II Wojny Światowej.

Działa bezodrzutowe użyte były po raz pierwszy w II Wojnie Światowej. Zaletą ich jest ich mały ciężar, a do wad zaliczamy powstanie za działem w czasie strzału strefy niebezpiecznej dla obsługi, małą donośność i demaskowanie stanowiska ogniowego przez obłok pyłu.

Przeznaczona do zwalczania pojazdów pancernych i punktów oporu przeciwnika oraz artylerii przeciwpancernej przeciwnika.

Średnie działo przeciwlotnicze, będące na uzbrojeniu Armii Sowieckiej i Wojska Polskiego (w 1 Armii WP - 20 sztuk).

Skonstruowana i wprowadzona na uzbrojenie Armii Czerwonej pod koniec II Wojny Światowej. Rozwój broni pancernej w czasie wojny wymuszał zwiększanie kalibru artylerii przeciwpancernej. W jej odmianę uzbrojony był czołg T-34-85.