Zespoły spalonowo-elektryczne (również wersja ZSE-40 z silnikiem 4-cylindrowym) były stacjonarnymi zespołami przeznaczonymi do stałej zabudowy na fundamentach, pod zadaszeniem, o konstrukcji i technologii opracowanej przez kadrę inżynieryjno-techniczną "Ursusa".

Agregat prądotwórczy z silnikiem stacjonarnym "Ursus" o mocy 400 KM do napędu w halach fabrycznych.

Wyprodukowany przez Towarzystwo Udziałowe Specyalnej Fabryki Armatur i Motorów.

Spalinowy silnik stacjonarny "URSUS" do napędu w halach fabrycznych.

Opracowany przez Biuro Konstrukcyjne ZM "Ursus" w 1960 r. do napędu siągnika sadowniczego jednoosiowego URSUS C-308. Silnik ten miał zastąpić stosowany wówczas silnik gaźnikowy dwusuwowy WSM Bielsko-Biała.

Spalinowy silnik stacjonarny "URSUS" do napędu w halach fabrycznych.

Pierwszy polski ciągnik o napędzie spalinowym. Oparty na wzorze amerykańskiego ciągnika "Titan". Wyprodukowany w 1922 roku przez ówczesną Fabrykę Silników i Traktorów URSUS - Sp. Skc. z siedzibą przy ul. Skierniewickiej na Woli.

Pierwszy polski powojenny ciągnik produkowany w latach 1947 - 1959. Łączna produkcja wynosiła 60 000 sztuk. Jego konstrukcja była wzorowana na niemieckim ciągniku "Lanz-Buldog", napędzanym na olej gazowy lub olej dieslowski.

Pierwszy z serii ciągników lekkich opracowanych konstrukcyjnie i technologicznie całkowicie przez kadrę inżynieryjno-techniczną "Ursusa". 

Prototyp zmontowano w 1947 roku, a do 1959 roku serię technologiczną 100 sztuk. Łącznie w latach 1959 - 1963 wyprodukowano 26 282 sztuki. 

Produkt wielokrotnej modernizacji ciągników lekkich od protoplasty C-325 poprzez jego następców C-328, C-330 i C-335. W latach 80-tych, przy rozwijającej się produkcji ciągników licencyjnych, zapadła decyzja o zaprzestaniu montażu C-330.

Silnik prototypowy na gaz propan butan. Produkt modyfikacji silnika 3250 w wersji gazowej miał znaleźć zastosowanie w ciągnikach sadowniczych i wózkach transportu wewnętrznego.

Przekrój silnika 3-cylindrowego typu AD3.152UR na licencji firmy "PERKINS". Rozpoczęcie produkcji 1979 / 1980. Stosowany w ciągnikach rolniczych, w napędach wózków widłowych oraz w napędach agregatów prądotwórczych i pomp.

Silnik konstrukcji radzieckiej z lat 50-tych ubiegłego stulecia. Montowany był w ciągnikach gąsienicowych. Zamiast rozrusznika elektrycznego posiadał silnik spalinowy benzynowy jednocylindrowy o mocy 7,0 kW.

Silnik 2-cylindrowy z 1961 roku, stosowany w ciągnikach URSUS C-325. Kolejny z rodziny silników S-310, opracowanej przez Biuro Konstrukcyjne ZM "Ursus" w latach 1957 - 1960.

Model produkowany w latach 1936 - 1939 przez Państwowe Zakłady Inżynieryjne w Warszawie.

Szlifierka do ostrzenia narzędzi takich jak wiertła , czy noże tokarskie. Uruchamianie szlifierki początkowo odbywało się za pomocą pasa transmisyjnego z centralnego systemu zasilania hal fabrycznych, do czego stosowano stacjonarne silniki spalinowe na ropę, naftę i gaz ziemny produkowane w "Ursusie".

Maszynę sprowadzono do Ursusa prawdopodobnie na początku lat pięćdziesiątych, kiedy przed kadrą inżynieryjno-techniczną "Ursusa" postawiono wysokie wymagania w zakresie rozwoju produkcji ciągnikowej i odlewniczej, kładąc jednocześnie nacisk na jakość produkowanych odlewów.