Zbudowany w Zakładach A. Borsig w Berlinie w roku 1910 (nr fabr. 7841), został zakupiony przez Cukrownię Malbork do obsługi własnej kolei buraczanej o szerokości toru 750 mm na trasie Malbork - Świetlików. W roku 1962 przejeła go Cukrownia Pelpin, gdzie był eksploatowany do roku 1976. W roku 1978 przekazany został do Muzeum Kolejnictwa. Obecnie jest eksponowany w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.

ZNTK w Stargardzie Szczecińskim zmontowały na podwoziu węglarki typu 401 Wb lemieszowy pług odśnieżny typu 411S przystosowany do odśnieżania wszystkich szlaków kolejowych z zasp śnieżnych o wysokości do 1,5 m.Pług nie posiada własnego napędu i do użycia wymaga lokomotywy pociągowej-pchającej go przodem.Lemiesze czołowe i 4 boczne uchylane parami zależnie od kierunku jazdy.Konstrukcja umożliwia chowanie zderzaków w czasie jazdy roboczej.Kabiny pługa zostały przebudowane z lokomotyw elektrycznych serii EU 07. Z powodu małej skuteczności odśnieżania przerwano dalsze prace nad konstrukcją maszyn tego typu. Eksponat został przekazany do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie przez ZI Siedlce PKP PLK S.A.,gdzie jest dziś eksponowany w Skansenie Taboru. Producent:Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w Stargardzie Szczecińskim.

Lokomotywka przekazana została do Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie przez Cukrownię Brześć Kujawski, gdzie wykorzystywana była do celów gospodarczych.

Wąskotorowe lokomotywy spalinowe typu WLs75 budowano w latach 1970-1975 w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Poznaniu. Wyposażono je w silnik wysokoprężny, sprzęgło cierne i czterobiegową skrzynię biegów oraz wiązary. Trzy takie lokomotywy (nr 68 z Cukrowni Brześć Kujawski, oraz 71 i 78 z Cukrowni Ostrowy) przyjęto do Muzeum Kolejnictwa w latach 1985-89. Są eksponowane w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.

Lokomotywy spalinowe typu WLs150 budowano w latach 1960-1969 w Fabryce Lokomotyw "FABLOK" w Chrzanowie oraz Zaodrzańskie Zakłady Przemysłu Metalowego ZASTAL na potrzeby transportu wąskotorowego z przystosowaniem do określonej szerokości toru. Lokomotywę wyposażono w silnik wysokoprężny typu "WOLA", z którego moment obrotowy przekazywany był na przekładnię mechaniczną z czterobiegunową skrzynią biegów. Siła pociągowa wynosiła 3 841 kg. Trzy lokomotywy tego typu przejeto do zbiorów Muzeum Kolejnictwa: Lydl-222 i 226 oraz WLs150 (prototyp) i są eksponowane w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.

Zbudowany w 1930 roku w Zakładach Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie dla Warszawskich Kolei Dojazdowych. Od 1944 roku pracował na Kolei Jabłonowskiej jako wagon osobowy, a wraz z likwidacją tej kolei (odcinka Most-Jabłonna) przekazany dla wojska. W 1957 roku przebudowany w ZNTK Opole na motorowy wagon salonowy na tor 750 mm. Pełnił służbę na wojskowej kolei wąskotorowej w Zielonce k/Warszawy, skąd został przekazany w 1989 roku do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Przebudowany na wagon salonowy bez napędu, jest eksponowany w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.

Wagonu osobowego Bxh 462 z Myszynieckiej Kolei Wąskotorowej.

Wagon osobowy serii Ch 1123 z 1903 r. (dawniej: Bh 1152, ex S77600) zbudowany został przez Pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Akcyjne Budowy Wagonów i Maszyn w Sanoku. Zakupiono go na, powstałą w latach 1900 – 1904, Wąskotorową Kolej Lokalną Przeworsk – Dynów, na której pracował do 1980 r.

Skład pociągu składają się wagony: pocztowy, towarowy, osobowe.

Skład pociągu zawiera wagony stosowane przy przewożeniu węgla, kruszywa w kopalniach.

Zaliczana do grupy tzw. lokomotyw przemysłowych, zbudowana w roku 1955 w Zakładach VEB w Henningsdorfie (nr fabr. 7184/. Napęd stanowiły dwa silniki elektryczne zasilane prądem stałym o napięciu 550 V. Lokomotywa pracowała w latach 1955-1987 w Hucie im. Ludwika Waryńskiego w Piekarach Śląskich.

Przekazana w 1987 roku do Muzeum Kolejnictwa, jest eksponowana w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.