NR-30 stanowiło uzbrojenie strzeleckie samolotów MiG-19, niektórych modeli MiG-21, Su-7 i Su-17.

W działko NS-23 były uzbrojone samoloty An-2 (prototypowa wersja "F"), Ił-10, Ił-22, Ła-7, Ła-15, MiG-9, Jak-7, Jak-9U, Jak-15, Jak-17 i Jak-23.

W działko NS-23 były uzbrojone samoloty An-2 (prototypowa wersja "F"), Ił-10, Ił-22, Ła-7, Ła-15, MiG-9, Jak-7, Jak-9U, Jak-15, Jak-17 i Jak-23.

Eksponat użyczony z Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy.

Stosowane na samolotach MIG-21 i MIG-23.

Koło Reńskie umożliwia wykonywanie obrotów wokół osi przechodzącej przez połowę sylwetki ćwiczącego. W zależności od przyjętej pozycji, obroty można wykonywać w dwóch płaszczyznach: sylwetka ćwiczącego przecina oś obrotu (obroty pionowe w prawo lub w lewo), sylwetka ćwiczącego jest równoległa do osi obrotu (obroty w przód albo w tył). Może być wytwarzane w trzech różnych kategoriach rozmiarów. Dzięki temu można w sposób optymalny dostosować rozmiar urządzenia do wzrostu ćwiczącego.

Looping umożliwia wykonywanie ruchów pionowych oraz obrotów wokół osi znajdującej się nad głową trenującego, zarówno w płaszczyźnie czołowej (przód i tył) oraz poprzecznie (w lewo i w prawo). Urządzenie umożliwia wykonywanie obu sposobów poruszania równocześnie. W trakcie wykonywania intensywnych obrotów na loopingu, trenujący poddawany jest pionowym przeciążeniom (głowa–nogi) sięgającym do 6 g.

Żyroskop umożliwia równoczesne poruszanie się wokół trzech osi oraz zachowanie stanu równowagi w zadanym położeniu. Może być wytwarzany w trzech różnych kategoriach rozmiarów. Dzięki temu można w sposób optymalny dostosować rozmiar urządzenia do wzrostu ćwiczącego.

Jest to podstawowy symulator produkcji rosyjskiej do naziemnego szkolenia pilotów samolotów MiG-21.

NUR-11 – trójwspółrzędna mobilna stacja radiolokacyjna średniego zasięgu opracowana w PIT w latach 80. Radar określa automatycznie trzy współrzędne wykrytych obiektów powietrznych i umożliwia automatyczne śledzenie ich tras. Rozbudowane układy przeciwzakłóceniowe zapewniają wysoką odporność na zakłócenia. Stacja mieści się na trzech pojazdach Tatra 815 i charakteryzuje się wysoką mobilnością.

Stacja radiolokacyjna NUR 31 jest stacją produkcji polskiej, skonstruowaną w 1975 roku. Należy do radarów 2D, tzn. określa dwie współrzędne – odległość i azymut obiektów powietrznych. Jest mobilna, zamontowana na podwoziu czeskiej TATRY. Należy do radarów średniego zasięgu – dla samolotów myśliwskich zasięg wykrywania wynosi ok. 200 km, pułap ok. 25 km. Jest wyposażona w system identyfikacji obiektów swój–obcy (IFF) zgodny ze standardami NATO.

Stacja radiolokacyjna P-18 jest radarem wczesnego ostrzegania. Została wprowadzona do użytku w 1970 roku. Jest zamontowana na dwóch samochodach Ural. Antena składa się z szesnastu pojedynczych anten montowanych w ośmiu zestawach. Radar może pracować samodzielnie lub jako część systemu wykrywania samolotów.

Służy do określenia wysokości wykrytego obiektu powietrznego. Jej układy elektroniczne zostały zbudowane w technice lampowej i półprzewodnikowej. Produkowana była od 1972 roku w Warszawskich Zakładach Radiowych RAWAR. W skład wysokościomierza wchodzi 5 jednostek jezdnych. Układ wahania anteny hydrauliczny.

Łopaty kompozytowe wykonane są z włókna szklanego nasączonego żywicą Epidian 5 z utwardzaczem. Keson łopaty wypełniony jest styropianem, a w tylnej części znajduje się wypełniacz ulowy usztywniający konstrukcję.

Śmigłowce Mi-2 produkowano w wersjach: pasażerskiej, rolniczej, transportowej, łącznikowo-transportowej, sanitarnej, ratownictwa morskiego i lądowego, wykrywania skażeń, fotogrametrycznej, telewizyjnej, uzbrojonej (karabiny maszynowe, zasobniki niekierowanych pocisków rakietowych, przeciwpancerne kierowane pociski rakietowe).

Śmigłowce Mi-2 produkowano w wersjach: pasażerskiej, rolniczej, transportowej, łącznikowo-transportowej, sanitarnej, ratownictwa morskiego i lądowego, wykrywania skażeń, fotogrametrycznej, telewizyjnej, uzbrojonej (karabiny maszynowe, zasobniki niekierowanych pocisków rakietowych, przeciwpancerne kierowane pociski rakietowe).

Samoloty Jak-18 od roku 1950 wykorzystywane były w lotnictwie wojskowym do szkolenia podstawowego pilotów.

Prezentowany samolot Zlin-42M używany był m.in. do szkolenia kandydatów na pilotów wojskowych.

Eksponowany samolot był eksploatowany w 7 plbr w latach 1976–1994. Do MSP został zakupiony z dotacji otrzymanej z Urzędu Miasta Dęblina. W Polsce I eksploatowano łącznie 27 samolotów Su-20.

Eksponowany samolot był eksploatowany w 7 plbr w latach 1977–1995. W Polsce eksploatowano łącznie 27 I samolotów Su-20.

Eksponat użyczony z Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy.

W Polsce eksploatowano 73 bombowce lł-28.

Stosowane były w wielu wersjach i przeznaczeniu, montowane na:  Mikojan MiG-21, Mikojan MiG-23, Mikojan MiG-27, Jakolew Jak-38, Mil Mi-8, Mil Mi-24, Suchoj Su-17, Suchoj Su-20, Suchoj Su-22, Suchoj Su-24, Suchoj Su-25, Antonow An-72P.