Na początku lat 70. w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym WSK Świdnik podjęto prace nad wersją desantową śmigłowca Mi‑2. Powstała wersja Mi‑2M2 o przekonstruowanym kadłubie, w którym zbiornik paliwa umieszczono pod podłogą kabiny ładunkowej, dzięki czemu znacznie wzrosła jej objętość, z ławkami dla desantu umieszczonymi wzdłuż ścian kabiny i dwoma parami przesuwnych drzwi z przodu i z tyłu po obu stronach kadłuba. Zwiększono też rozstaw podwozia. Napęd stanowiły zmodyfikowane silniki GTD‑350P o mocy 450 KM. Zmiany objęły też instalację elektryczną i paliwową.

Prototyp oblatano 1 lipca 1974 r. Nowa wersja odznaczała się gorszymi własnościami lotnymi i większą masą startową niż oryginalny Mi‑2, ponadto silniki GTD‑350P sprawiały problemy, dlatego śmigłowiec nie wszedł do produkcji seryjnej.

Egzemplarz muzealny w 1977 r. znalazł się w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, która w 2007 r. przekazała śmigłowiec do Muzeum.

Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/zbiory_sz.php?ido=164&w=p