Zewnętrzna obudowa odrzutowego silnika pulsacyjnego niemieckiej bomby latającej V-1 (Fieseler Fi-103).

Bomba latająca V-1 (Vergeltungswaffe 1 - broń odwetowa nr 1) była niewielkim samolotem bezpilotowym, sterowanym przez prostego żyroskopowego autopilota, z głowicą bojową o masie 850 kg. Miała zasięg ok. 250 km i osiągała prędkość maksymalną ok. 640 km/h. Napęd stanowił silnik pulsacyjny Argus As 109-014 o ciągu ok. 2,7 kN umieszczonym nad kadłubem.

Bomby V-1 były wystrzeliwane z wyrzutni naziemnych, zlokalizowanych w północnej Francji i spod samolotów - nosicieli Heinkel He 111H-22 przeciwko celom w Wielkiej Brytanii, głównie Londynowi, a następnie Antwerpii i innym miastom w Belgii. Pierwsza bomba V-1 spadła na Londyn 13 czerwca 1944 r. Łącznie odpalono 11 969 bomb V-1, ostatnią 29 marca 1945 r. W wyniku ich ataków zginęło 22 892 ludzi, głównie cywilów. Do ich zwalczania wykorzystywano najszybsze samoloty myśliwskie, artylerię przeciwlotniczą, zapory balonowe, bombardowano też ich wyrzutnie i miejsca składowania. Powstała też załogowa odmiana bomby V-1, Fieseler Fi-103R Reichenberg, przeznaczona do ataków samobójczych, ale nie została użyta.

Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/