Ważnym elementem było zaopatrzenie załogi strażaków w wodę. Często zdarzało się, że wody brakowało, a wóz z własnym zbiornikiem ułatwiał pracę.
Wozy konne
Maszyna parowa z 1864 r.
Maszyna parowa napędza pompę wodną. Mechaniczny napęd pompy pozwala osiągnąć wyższe ciśnienie wody w wężach i dalszy zasięg strumienia wody.
Przyczepa do przewożenia węży z XVIII w.
Zachowanie porządku pozwala na sprawniejsze korzystanie ze sprzętu gaśniczego. Tu przyczepa do przewożenia zwiniętych węży strażackich i prądnic.
Sikawka konna czterokołowa z XIX w.
Ten wóz był ręczną pompą obsługiwaną minimum przez czterech strażaków. Zbiornik wody był otwarty pośrodku wozu, a wodę dolewało się wiadrami.
Sikawka konna dwukołowa z XIX w.
Przy tym rozwiązaniu sikawki, woda była pobierana za pomocą węża zanurzonego w zbiorniku wodnym.
Wóz konny rekwizytowy z 1905 r.
Wozy rekwizytowe służyły do przewożenia całego niezbędnego sprzętu potrzebnego do przeprowadzenia sprawnej akcji gaśniczej.
Wóz konny z hamulcem ręcznym z 1900 r.
Wóz konny z hamulcem ręcznym. Hamulec był potrzebny, ponieważ sprzęt transportowany ważył odpowiednio. Ilustrowany wóz ma zabudowaną pompę wodną oraz silnik spalinowy.