Pierwszy silnik polskiej konstrukcji, produkowany seryjnie po II wojnie światowej.

Na początku lat 50. polskie lotnictwo wojskowe złożyło zamówienie w przemyśle lotniczym na nowy samolot szkolno-treningowy, którego opracowania podjął się zespół Tadeusza Sołtyka. Dostępne wówczas silniki radzieckie nie spełniały wymagań technicznych, stawianych napędowi przeznaczonemu do tego typu samolotu.

Zespół kierowany przez inżyniera Wiktora Narkiewicza skonstruował silnik, który okazał się bardzo udaną jednostką napędową, spełniającą stawiane wymagania. Było to rozwinięcie wcześniejszego silnika WN-2. Projekt opierał się na sprawdzonych rozwiązaniach polskich konstrukcji przedwojennych. Silnik nie posiadał sprężarki i reduktora, był uruchamiany za pomocą sprężonego powietrza.

Silnik wyprodukowano w ilości 329 sztuk w WSK Kalisz. Produkcję zakończono w 1970 roku. Używany był w samolotach WSK TS-8 Bies i w prototypach samolotu pasażerskiego WSK MD-12. 

Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/