Pod koniec lat 50. w ZSRR rozpoczęto prace nad następcą śmigłowca Mi‑1. Nowy śmigłowiec miał przewozić 8 ludzi i być napędzany silnikiem turbinowym. W biurze konstrukcyjnym Klimowa rozpoczęto prace silnikiem GTD‑350, wzorowanym na amerykańskim Allison 250. Prototyp śmigłowca W‑2, napędzanego dwoma silnikami GTD‑350, oblatano w 1961. W 1963 r. wszedł do produkcji pod nazwą Mi‑2. W 1964 przekazano produkcję licencyjną śmigłowca i silnika do Polski. Pierwsze seryjne egzemplarze wyprodukowano w 1965 r.
W lotnictwie cywilnym Mi-2 w dalszym ciągu są eksploatowane jako transportowe, pasażerskie i patrolowe. Latają też w lotnictwie policji. Powstały liczne wersje wojskowe Mi-2: transportowo-sanitarna, pasażerska, szkolna, ratownicza, do rozpoznania skażeń chemicznych i fotogrametryczna.
Prezentowany egzemplarz to najstarszy Mi‑2 w Polsce, o czym informował napis umieszczony w 30-lecie służby śmigłowca. Służył w 47. Pułku Lotnictwa Łącznikowo-Sanitarnego, 49. Eskadrze Lotnictwa Łącznikowo-Transportowego, 37. Pułku Śmigłowców Transportowych, 6. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego i 3. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Do Muzeum został przekazany w 2006 r.
Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/zbiory_sz.php?ido=165&w=p
