Mimo iż na początku XX wieku lotnictwo na kontynencie amerykańskim było bardzo popularne, Stany Zjednoczone nie należały do technicznych potentatów w tej dziedzinie. Sytuacja zmieniła się diametralnie na początku lat 20., wtedy to zaczęły tam powstawać coraz to nowocześniejsze konstrukcje. Wymuszone było to sytuacją na rynku - jedynie firmy budujące samoloty konkurencyjne jakościowo i cenowo mogły się utrzymać. Kolejnym powodem był Akt o Korpusie Powietrznym z 1926 roku. Na reorganizacji struktury obronnej najwięcej zyskało lotnictwo marynarki wojennej – rozpoczęto tam wprowadzanie nowych typów samolotów.
Firma lotnicza Curtiss Aeroplane & Motor Corporation założona przez Glena Curtissa, amerykańskiego pioniera lotnictwa i pilota, rozpoczęła w 1923 roku produkcję samolotów Hawk w wersjach morskiej i lądowej. Były to jednomiejscowe dwupłaty myśliwskie o konstrukcji mieszanej. W 1932 roku pojawił się wariant z silnikiem gwiazdowym, nazwany F-11C „Goshawk”, stosowany następnie przez Amerykańską Marynarkę Wojenną (US Navy) na lotniskowcach jako myśliwiec pokładowy i bombowiec nurkujący. Uproszczoną odmianę eksportową - „Hawk II” zakupiły i użytkowały siły powietrzne Boliwii, Chile, Chin, Kolumbii, Kuby, Peru, Tajlandii i Turcji.
Samolot Curtiss „Hawk II” swymi cechami zwrócił również uwagę generała Ernsta Udeta i innych niemieckich specjalistów wojskowych, zainteresowanych możliwościami bombardowania z lotu nurkowego. Udet, as lotniczy okresu I wojny światowej i znakomity pilot akrobacyjny, będąc w Stanach Zjednoczonych i obserwując samoloty Hawk w locie przekonał się, iż mogą one posłużyć jako materiał wyjściowy do prób nad przyszłymi niemieckimi bombowcami nurkującymi. W związku z narzuconymi przez traktat wersalski ograniczeniami, zabraniającymi Niemcom posiadania lotnictwa wojskowego, zakupiono dwa „Hawki” o numerach fabrycznych H-80 i H-81 jako samoloty cywilne bez uzbrojenia. Obydwa zakupione płatowce zarejestrowano w Niemczech ze znakami D-IRIS i D-IRIK. Pierwszy uległ katastrofie w dniu 20 lipca 1934 roku – pilotującego go Ernsta Udeta uratował spadochron. Drugi egzemplarz, prezentowany obecnie w Muzeum Lotnictwa Polskiego, brał udział w wielu pokazach w latach 1934-1937. Stanowił także jedną z atrakcji wystawy towarzyszącej otwarciu Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku.
Zachowany w krakowskim Muzeum płatowiec Curtiss Hawk II D-IRIK jest unikatem w skali światowej. W wyniku kompleksowych prac konserwatorskich uruchomiono silnik samolotu, odtworzono płócienne pokrycie kadłuba i usterzenia oraz zrekonstruowano płaty.
Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/
