Turbinowy dwuwałowy silnik śmigłowcowy. Silnik ten ma dwie turbiny: jedna, osadzona na wspólnym wale ze sprężarką napędza sprężarkę, a druga, osadzona na osobnym wale – tzw. wolna turbina (napędowa) – przekazuje napęd poprzez reduktor na wał wyjściowy. Taka konstrukcja jest typowa dla turbinowych silników śmigłowcowych małej mocy, przeznaczonych do napędu lekkich śmigłowców.
Silnik posiada siedmiostopniową osiową i jednostopniową sprężarkę odśrodkową. Komora spalania dzbanowo pierścieniowa z przepływem zwrotnym. Trzystopniowa turbina (jeden stopień napędzany przez wał wewnętrzny sprężarki, dwa stopnie następne stanowią zespół turbiny napędowej) poprzez wał zewnętrzny przekazuje moc na integralny reduktor silnikowy i dalej na wał wyjściowy.
Silnik GTD-350 został opracowany na przełomie lat 50. i 60. w Biurze Konstrukcyjnym Klimowa w Leningradzie pod kierunkiem inżyniera Siergieja Piotrowicza Izotowa. Silnik był konstrukcyjnie zbliżony do amerykańskiego silnika śmigłowcowego Allison 250. W 1961 roku został oblatany w ZSRR lekki śmigłowiec Mi-2, napędzany dwoma prototypowymi silnikami GTD-350.
W styczniu 1964 roku podpisano umowę między rządami Polski i ZSRR, na mocy której w Polsce rozpoczęto produkcję śmigłowca Mi-2 w WSK-Świdnik i silnika GTD-350 w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Rzeszowie. Do Polski zostały dostarczone dokumentacje prototypów. Produkcję seryjną silnika GTD-350 rozpoczęto w WSK-Rzeszów w 1966 roku. Wyprodukowano ponad 11000 egzemplarzy silnika, który wielokrotnie udoskonalano.
Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/
