Jeden z najpopularniejszych silników w polskim lotnictwie wojskowym okresu międzywojennego.

12-cylindrowy tłokowy silnik rzędowy w układzie W (po 2 cylindry w 6 blokach), chłodzony wodą. Silnik skonstruowany w 1922 roku w zakładach Lorraine-Dietrich w Argenteuil przez zespół pod kierownictwem Mariusa Barbarou. Testowany na przełomie 1923 i 1924 roku, pod koniec 1924 r. otrzymał homologację. O sukcesie silnika przesądziło wybranie go na jednostkę napędową samolotu Potez XXV. Zbudowano ok. 8 tysięcy egzemplarzy Lorraine-Dietrich 12 Eb, który był stosowany m.in. w samolotach Breguet XIX, Levasseur PL.4 i PL.8 (samolot rekordowy „L’Oiseau blanc”, na którym Charles Nungesser i François Coli podjęli próbę przelotu transatlantyckiego), Fokker F.VII.

Zostały zakupione przez Polskę w liczbie 723 sztuk, a następnie produkowane na licencji przez Polskie Zakłady Skody. Łącznie lotnictwo wojskowe otrzymało 1020 egzemplarzy. Stosowano je w samolotach SPAD 61C1, Breguet XIX B2, Potez XXV A2/B2, PWS-10.

Źródło: http://www.muzeumlotnictwa.pl/