Armaty pułkowe wz. 1927/39 były zmodernizowaną, wyposażoną w ogumione koła, wersją sowieckiej armaty wz. 1927. W latach II w.ś. były wykorzystywane w Armii Czerwonej oraz w jednostkach ludowego Wojska Polskiego walczących na froncie wschodnim jako działa piechoty, m.in. do niszczenia lekkich umocnień polowych i stanowisk karabinów maszynowych.
Armaty tego typu znajdowały się w bateriach armat kał. 76,2 mm w pułkach piechoty dywizji 1. i 2. Armii Wojska Polskiego. Po zakończeniu II wojny światowej były sukcesywnie wycofywane z uzbrojenia.
Eksponowana armata stanowiła w latach II w.ś. uzbrojenie 3. berlińskiego pułku piechoty 1. Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.