Moździerze tego typu, skonstruowane w ZSSR jeszcze przed wybuchem II Wojny światowej, zostały przyjęte na uzbrojenie Armii Czerwonej w 1939 r. Stanowiły uzbrojenie pododdziałów wsparcia pułków piechoty oraz Samodzielnych pułków moździerzy. Wykorzystywano je głównie Do bezpośredniego wspierania działań piechoty , w tym do niszczenia punktów ogniowych i lekkich umocnień przeciwnika.
Moździerze wz. 1938 stanowiły również uzbrojenie jednostek ludowego Wojska Polskiego walczącego walczących na froncie wschodnim w latach 1943-45. w tym 1. Samodzielnego Pomorskiego Pułku Moździerzy oraz pułków moździerzy o numerach 2, 3, 5, 10 i 11.
Eksponowany w Muzeum moździerz znajdował się w 1944-45 r. na uzbrojeniu 2. Pułku Moździerzy 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego.