37 mm Armata przeciwlotnicza 61-K wz. 1939

Prace nad tą armatą rozpoczęły się w 1938 r. w biurze konstrukcyjnym Fabryki Artylerii nr 8 w ZSRR. Została ona skonstruowana na zlecenie Głównego Zarządu Artylerii Armii Czerwonej. Służyła do zwalczania wszystkich typów samolotów lecących na wysokości do 3000 m.

 

Próby rozpoczęły już w październiku 1938 r. Pierwsze 15 sztuk tych armat trafiło do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1939 r. W Polsce, po II wojnie światowej, produkowano armatę przeciwlotniczą kal. 37 mm 61-K wz. 1939 w zakładach Mechanicznych „Tarnów" na radzieckiej licencji. Do końca lat 90. XX w. była na wyposażeniu Wojska Polskiego.

Dane techniczne

Dane Techniczne
Produkcja: ZSRR
Wytwórca: Fabryka Artylerii nr 8
Czas powstania: od 1939 -
Kaliber: 37 mm;
Długość: 8 729 mm;
Długość lufy: 5 500 mm;
Masa: 2 100 kg;
Kąt ostrzału: -5° do 85°w pionie 360° w poziomie;
Szybkostrzelność: 160 strz/min;
Donośność: 6 500 m - pionowa 8 500 m - pozioma (teoretyczna), 3 500 m - pozioma (praktyczna);
Prędkość wylotowa: 880 m/s;
Masa pocisku: 0,73 kg;
Obsługa: 7 osób;
Działo produkcji: ZSRR.