Stacja SNAR - 2 przeznaczona była do wykrywania i określania bieżących współrzędnych biegunowych (azymut topograficznego i odległości w stosunku do stacji) celów ruchomych naziemnych i nawodnych, niezależnie od warunków atmosferycznych - w nocy, podczas mgły i zadymiania.
Konstrukcja armaty samobieżnej 2S7 PION (rosyjska PIWONIA) kalibru 203,2 mm opracowana została na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. Pierwsze egzemplarze tego sprzętu wprowadzono na uzbrojenie armii ZSRR w 1975 roku i do chwili obecnej ten rodzaj sprzętu artyleryjskiego jest jednym z podstawowych dział artylerii rosyjskiej szczebla frontowego. Od roku 1986 armaty 2S7 znajdują się na wyposażeniu Wojska Polskiego - jest największym pojazdem opancerzonym. Armata ta jest działem typu odkrytego, zbudowanym na podwoziu gąsienicowym transportera opancerzonego MT-T (wykorzystywanym również w zestawie przeciwlotniczym GLADIATOR), z przodu którego znajduje się opancerzona kabina mechanika - kierowcy.
Działo szturmowe ASU – 85 zostało skonstruowane na zapotrzebowanie jednostek powietrzno – desantowych, w celu zabezpieczenia wsparcia ogniowego. Ale jego efektywne wykorzystanie na polu walki stało się możliwe po wprowadzeniu na uzbrojenie śmigłowców bojowych Mi-6 oraz wyprodukowaniu nowych spadochronów transportowych i rakietowych ładunków hamujących.
122 mm haubicę samobieżną 2S1 opracowano w końcu lat sześćdziesiątych i wprowadzono do uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1972 roku. Zachodni obserwatorzy po raz pierwszy przekonali się o jej istnieniu w 1974 roku. Działo samobieżne 2S1 to najliczniej produkowane działo w ZSRR i krajach Układu Warszawskiego (wyprodukowano ponad 10 000 sztuk), przeznaczone do wykonywania wielu zadań bojowych. W Polsce wprowadzono je na uzbrojenie w latach siedemdziesiątych), oraz było ono produkowane na licencji przez kilka lat w Hucie Stalowa Wola. Obecnie działo to jest podstawowym środkiem ogniowym polskich jednostek artyleryjskich.