Działo skonstruowane w Wielkiej Brytanii w zakładach Elswick Ordnance Company. Wprowadzono je do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1904 r. pod oznaczeniem Ordnance BL 60pdr guń Mk I. Do sierpnia 1914 r. wyprodukowano 41 armat tego typu. Zastępowano nimi stopniowo w dywizyjnych bateriach artylerii ciężkiej mniej nowoczesne armaty 4,7 calowe.
W 1915 r. wprowadzono do produkcji zmodyfikowane wersje Mk 1+ i Mk I++. W sumie w latach I wojny światowej wyprodukowano 1756 armat tego typu, 52 z nich dostarczono do Rosji.
Eksponowana w muzeum armata była używana w latach I wojny światowej przez armię rosyjską, a następnie przez Armię Czerwoną. Działo zostało zdobyte przez żołnierzy polskich w 1920 r., podczas walk z bolszewikami na froncie północnym.