Haubica została skonstruowana w Rosji na zamówienie dowództwa floty wojennej jako działo dla artylerii nadbrzeżnej. Jednak w 1915 r. także dowództwo armii rosyjskiej przyjęło haubice tego typu do uzbrojenia swojej artylerii. Ich podstawowym zadaniem było niszczenie silnie ufortyfikowanych pozycji obronnych nieprzyjaciela, w tym również żelbetonowych fortyfikacji stałych.
Haubicę transportowano na większe odległości drogą kolejową, po uprzednim rozmontowaniu ich na kilka części. Do 1 listopada 1917 r. wyprodukowano 30 haubic wz. 1915. W walkach w latach 1916-1917 utracono 12 dział tego typu. W styczniu 1933 r. w uzbrojeniu Armii Czerwonej znajdowały się 34 haubice wz. 1915. Nie były użyte bojowo w wojnie z Finlandią zimą 1939/40, natomiast zostały wykorzystane do ostrzeliwania niemieckich umocnień w czasie walk o Królewiec wiosną 1945 r.
Eksponowana lufa została wyprodukowana w Zakładach Obuchowskich w 1916 r.
