Haubica skonstruowana w latach I wojny światowej przez francuskie zakłady Schneider. Pierwsze działa tego typu, dostarczone do Polski w połowie 1919 r., były wykorzystywane bojowo w walkach z Armią Czerwoną, również w czasie Bitwy Warszawskiej w sierpniu 1920 r. W październiku tego roku na uzbrojeniu Wojska Polskiego znajdowało się 206 haubic polowych wz. 1917.
W okresie międzywojennym haubice tego typu znajdowały się początkowo w uzbrojeniu pułków artylerii ciężkiej, a po reorganizacji w latach trzydziestych dywizjonów artylerii ciężkiej. We wrześniu 1939 r. na uzbrojeniu Wojska Polskiego znajdowało się 340 dział tego typu. Haubice polowe wz. 1917 stanowiły także uzbrojenie pułków artylerii ciężkiej wchodzących w skład 1. Dywizji Grenadierów oraz 2. Dywizji Strzelców Pieszych, walczących w obronie Francji w czerwcu 1940 r.
| Dane Techniczne | |
| Produkcja: | Francja |
|---|---|
| Wytwórca: | Schneider |
| Czas powstania: | od 1917 - |
| Kaliber: | 155 mm; |
| Obsługa: | 9 ludzi; |
| Masa armaty·w położeniu bojowym: | 3 300 kg; |
| Masa pocisków·odłamkowo-burzących: | 42,8-43,4 kg; |
| Szybkostrzelność: | 3 strz./min.; |
| Donośność: | 11,2 km; |
| Haubica produkcji: | francuskiej . |
Foto: Mariusz Pulkowski ® email: mariusz.pulkowski@poczta.fm
