155 mm haubica polowa wz. 1917

Haubica skonstruowana w latach I wojny światowej przez francuskie zakłady Schneider. Pierwsze działa tego typu, dostarczone do Polski w połowie 1919 r., były wykorzystywane bojowo w walkach z Armią Czerwoną, również w czasie Bitwy Warszawskiej w sierpniu 1920 r. W październiku tego roku na uzbrojeniu Wojska Polskiego znajdowało się 206 haubic polowych wz. 1917.

 

W okresie międzywojennym haubice tego typu znajdowały się początkowo w uzbrojeniu pułków artylerii ciężkiej, a po reorganizacji w latach trzydziestych dywizjonów artylerii ciężkiej. We wrześniu 1939 r. na uzbrojeniu Wojska Polskiego znajdowało się 340 dział tego typu. Haubice polowe wz. 1917 stanowiły także uzbrojenie pułków artylerii ciężkiej wchodzących w skład 1. Dywizji Grenadierów oraz 2. Dywizji Strzelców Pieszych, walczących w obronie Francji w czerwcu 1940 r.

Dane techniczne

Dane Techniczne
Produkcja: Francja
Wytwórca: Schneider
Czas powstania: od 1917 -
Kaliber: 155 mm;
Obsługa: 9 ludzi;
Masa armaty·w położeniu bojowym: 3 300 kg;
Masa pocisków·odłamkowo-burzących: 42,8-43,4 kg;
Szybkostrzelność: 3 strz./min.;
Donośność: 11,2 km;
Haubica produkcji: francuskiej .