Parowóz wyprodukowany w 1934 roku w niemieckiej firmie Hanomag-Hannoversche Maschinenbau AG,wcześniej Georg Egestorff,Hannover-Linden. Lokomotywy bezpaleniskowe tego typu pracowały w zakładach chemicznych,rafineriach,itp.gdzie zachodziła obawa wybuchu przy zaprószeniu ognia.Używane były wyłącznie do prac manewrowych w zakładach przystosowanych do ich eksploatacji.Kocioł bezpaleniskowy, wypełniony w większej części wodą,dopełniany był ze stacjonarnej kotłowni parą pod ciśnieniem 12-15 at,która skraplając się częściowo w pierwszej fazie napełniania,oddawała ciepło wodzie przegrzewając ją.
W czasie pracy lokomotywy przegrzana woda parowała w miarę spadku ciśnienia,uzupełniając w ten sposób zasób pary.Proces ten przebiegał aż do spadku ciśnienia do ok.1at,co pozwalało na kilkugodzinną (2-6h),pracę parowozu między dopełnieniami kotła.Z tego względu zasięg pracy parowozu ze zrozumiałych względów był bardzo ograniczony.
Przed 1939 rokiem pracował w zakładach tekstylnych Methner & Frahne,Landeshut. W latach 1945-1974 pracował w Zakładach Lniarskich w Żyrardowie.Następnie został przywieziony do Lokomotywowni Warszawa Odolany,a następnie przekazany do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie,gdzie jest eksponowany na wystawie taboru.
