Od 1944 roku SU-76M znajdowały się w uzbrojeniu jednostek Ludowego Wojska Polskiego, walczących na froncie wschodnim. Pojazdy tego typu stanowiły uzbrojenie dywizjonów artylerii przeciwpancernej w ośmiu dywizjach piechoty, a także 27. sudeckiego pułku artylerii samobieżnej z 1. Korpusu Pancernego. Po zakończeniu II w.ś. SU-76M pozostawały w uzbrojeniu pododdziałów wsparcia jednostek piechoty do połowy lat pięćdziesiątych.
76.2 mm Lekkie działo samobieżne SU-76M
Lekkie przeciwpancerne działo samobieżne SU-76, przeznaczone do wsparcia piechoty, skonstruowano w ZSRR w 1942 r. W latach 1943-1945 produkowano seryjnie zmodernizowaną wersję SU-76M. W sumie w latach wojny zbudowano ponad 12 tys. dział tego typu.
Dane techniczne
| Dane Techniczne | |
| Produkcja:: | ZSRR |
|---|---|
| Wytwórca:: | Fabryka Samochodów w Gorkim (GAZ) |
| Czas powstania:: | lata 1942 - 1945 |
| Kaliber: | 76.2 mm |
| Załoga: | 4 ludzi; |
| Masa całkowita: | 10,2 t; |
| Uzbrojenie: | armata ZIS-3 kal. 76,2 mm; |
| Opancerzenie maks.: | 35 mm; |
| Napęd: | dwa silniki GAZ 202 o mocy 70 KM; |
| Maks. prędkość jazdy: | 45 km/h; |
| Zasięg jazdy: | 320 km; |
| Działo produkcji: | ZSRR. |
Foto: Mariusz Pulkowski ® email: mariusz.pulkowski@poczta.fm