MŁ-29 może być wyposażona w jeden z trzech typów luf: niewzmocnioną – jednolitą, niewzmocnioną – z rurą rdzeniową wymienną lub wzmocnioną płaszczem. Lufa, z przewodem bruzdowanym o stałym kącie pochylenia bruzd, jest zakończona hamulcem wylotowym typu akcyjnego. W nasadzie zamkowej znajduje się zamek typu śrubowego, ryglowany przez obrót trzona. Do łoża dolnego zamocowano dwa rozwierane (w położeniu bojowym) ogony, zakończone lemieszem, oraz podwozie z dwoma kołami podwójnymi, szprychowymi (odlewanymi) z bandażami gumowymi i wewnętrzną amortyzacją (w starszych działach) lub dwoma kołami tarczowymi z oponami wypełnionymi masą gąbczastą. Do przewożenia haubicoarmaty służy dwukołowy przodek, wyposażony w dyszel po połączeniu z ciągnikiem i obrotnicę, na której mocuje się końce ogonów działa. W położeniu marszowym lufa z zamkiem jest odłączona od jarzma oporopowrotnika i przesunięta do tyłu. Środkiem ciągu działa mogą być średnie ciągniki gąsienicowe (m. in. w Polsce używano D-350 Mazur) lub samochody ciężarowo – terenowe. Do strzelania stosuje się naboje rozdzielnego ładowania, z ładunkami zmiennymi. W połowie lat 80-tych używane w Wojsku Polskim haubicoarmaty zostały zmodernizowane i otrzymały oznaczenie wz. 1937/1985. Przede wszystkim wyposażono je w oświetleniowo – sygnalizacyjną instalację elektryczną i przystosowane do nowego ciągnika – samochodu Kraz – 255B.