M-30 jest typowym przykładem haubicy ciągnionej zbudowanej w klasycznym układzie konstrukcyjnym. Wyposażono ją w: łoże dolne z dwo ma rozkładanymi ogonami, tarczę ochronną z ruchomym środkowym segmentem i krótką lufę długości 23 kalibrów, bez hamulca wylotowego. Ogony wyposażono w podwójne lemiesze: na grunt miękki (używane w lecie) i na twardy (używane w zimie). Dwa duże, peł ne koła mają opony wypełnione gumą gąbczastą.

Podstawowym rodzajem pocisku wystrzeliwanego z haubicy jest pocisk odłamkowo-burzący o masie 21,76 kg i donośności 11 800 m. Do zwalcza nia celów opancerzonych stosuje się natomiast pociski kumulacyjne BP--463 o teoretycznej zdolności przebijania pancerza grubości 200 mm z maksymalnej odległości strzelania wynoszącej 630 m. Obecnie BP-463 są raczej rzadko stosowane, a nowszym pociskiem kumulacyjnym jest stabilizowany brzechwowe BK-463.

Haubica M-30 znajduje się w uzbrojeniu Wojska Polskiego od 1943 ro ku, początkowo w wersji wz.1938, a od 1985 roku w wersji zmodernizo wanej, jako wz. 1938/1985. Przez kilka lat była produkowana przez polski przemysł zbrojeniowy.