Ładunek napędowy to laski prochu o ogólnym ciężarze 2 kilogramów. Ładunek zapalający proch czarny z zapłonnikiem elektrycznym. Dno zamyka komorę spalania i jest wkręcane w tylną część kadłuba, przez co kadłub i komora spalania są odpowiednio połączone. Wytrzymałość połączenia jest tak obliczona, że palący się ładunek rozdzielający, w czasie lotu pocisku, wytwarza takie ciśnienie, iż rozrywa połączenie obu komór.
Strzał następuje po wysłaniu impulsu elektrycznego z zapalarki do zapłonnika pocisku, który jest otoczony podsypką z prochu czarnego. Rozżarzony przewód zapala podsypkę, a ta ładunek zapalający i dalej ładunek napędowy w komorze spalania. Podczas spalania ładunku napędowego powstające gazy przerywając folię uchodzą przez ruszt i dyszę na zewnątrz. Folia metalowa zapewnia uzyskanie odpowiednie go ciśnienia, niezbędnego dla równomiernego palenia się ładunku. Po osiągnięciu odpowiedniej siły ciągu następuje ruch pocisku do przodu. Wskutek przyspieszenia zaczyna działać urządzenie czasowe zapalnika. Po uzyskaniu założonej donośności, następuje zapalenie ładunku<br />rozdzielającego masy oświetlającej, powodując rozerwanie w miejscu połączenia kadłuba z komorą spalania - wyrzucając całą zawartość pocisku do tyłu. Jednocześnie z tulei wysuwa się spadochron pomocniczy, który wyrywa z pojemnika spadochron zasadniczy - na nim zawisa masa oświetlająca.
1 - zapalnik T -1, 2 - gtowica, 3 - ładunek rozdzielający. 4 - kadłub, 5 - masa oświetlająca, 6 - spadochron pomocniczy, 7 - spadochron, 8 - dno, 9 - komora spalania, 10 - ładunek napędowy. 12-dysza. 13-ruszt. 14-folia metalowa, 15-zapłonnik etektr., 16-przewód zapłonowy, 17-zaślepka, 18-ładunek zapalający, 19-część denna, 20-brzechwa
