Nabój do 120 mm moździerza składa się granatu (pocisku), zapalnika, ładunku zasadniczego oraz ładunków dodatkowych. Sam granat składa się ze skofupy. brzechwy, wkrętki z pobudzaczem oraz ładunku kruszącego. Skorupa granatu jest stalo-żełiwna, a części o największej średnicy, znajdują się zgrubienia środkujące, zapewniające odpowiedni luz między granatem a lufą oraz prawidłowe jego położenie podczas ruchu po strzale. Na zgrubieniu środkującym znajdują się wyżłobienia zapewniające przedostawanie się gazów miedzy granatem a lufą. W głowicy granatu jest otwór gwintowany na zapalnik. Na tył skorupy nakręcona jest brzechwa. Zapewnia ona stateczność toru lotu pocisku. Do trzonu brzechwy wkłada się ładunek zasadniczy. Trzon posiada otwory ogniowe do ujścia gazów prochowych w czasie spalania ładunku zasadniczego. Na trzon nakłada się również zewnętrzne ładunki dodatkowe. Cała skorupa wypełniona jest ładunkiem kruszącym.
Ładunki zasadnicze służą do zapalenia ładunków dodatkowych oraz stanowią podstawowy ładunek miotający. Składa się on z tekturowej łuski z dnem mosiężnym, w którym jest umieszczona spłonka. Wewnątrz łuski znajduje się proch przykryty przybitkami.
Ładunki dodatkowe służą do zwiększenia prędkości granatu w zależności od wymaganej donośności. Maja one jednakową masę i umieszczone są w prostokątnych woreczkach, wykonanych z tkaniny. Nakłada się je na trzon brzechwy pocisku i umocowuje za pomocą sznurków. Są one pakowane po cztery lub sześć w specjalnym opakowaniu składającym się tekturowych pudełek owiniętych papierem smołowanym lub w paczkach podwójnie owiniętych papierem smołowanym.
