Na zaczepie tej znajdują się rękojeści do ręcznego przetaczania działa. Na lufie, w jej środkowej części, umieszczono jarzmo do przyłączenia (w położeniu marszowym) nogi przedniej podstawy do lufy oraz jarzmo czopowe, służące do połączenia lufy z podstawą i zamocowania wspornika celownika. Podczas strzału część gazów prochowych wypływa przez otwory dyszowe zapewniając tym samym efekt bezodrzutowości broni. Do ramy podstawy przymocowano dwie nogi tylne i ruchomą nogę przednią, oś z dwoma kołami uresorowanymi na wałkach skrętnych, oraz mechanizmy: kierunkowy i podniesieniowy. Pokrętło mechanizmu kierunkowego usytuowano z lewej strony działa, podniesieniowego zaś pod lufą. Do strzelania z działa stosuje się naboje: MK-11 z pociskiem·kumulacyjnym i MO-11 z pociskiem odłamkowo-burzącym. Podczas strzelania za działem powstaje strefa niebezpieczna na długości 40 m i kącie rozwarcia 900, spowodowana wypływającymi gazami prochowymi. Na dalsze odległości działo może być ciągnione z prędkością do 60 km/h, na małe zaś – przetaczane ręcznie lub przenoszone w trzech zespołach: lufa, podstawa, koła.