57 mm armata przeciwlotnicza wz. 1950

57 mm ciągniona, przeciwlotnicza armata au­tomatyczna wz. 1950 konstrukcji radzieckiej, wprowadzona do uzbrojenia ZSRR na początku lat 50 w miejsce 37 mm ciągnionej ar­maty przeciwlotniczej wz. 1939. Armata służy do zwalczania celów powietrznych na wysokościach do 6000 m (z zastosowaniem przelicznika artyleryjskiego PUAZO) lub 5500 m - przy użyciu półautomatycznego celownika przeciwlotniczego, a także celów naziemnych (w tym opancerzonych) na odległościach do 12 000 m. S-60 to broń samoczynna, działająca na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, ryglowana przez obrót zamka. Lufa, z przewodem bruzdowanym, jest zakończona jednokomorowym, wielooknowym hamulcem wylotowym.

Na kołysce usytuowano mechanizm spustowy, składający się ze spustu automatycznego i spustu nożnego. Każdą armatę wyposażono w urządzenie chłodzące lufę (po oddaniu serii 40-50 strzałów), którego praca polega na przetłaczaniu płynu przez przewód lufy. Naprowadzanie działa w obu płaszczyznach odbywa się za pomocą elektrycznego napędu nadążnego ESP-57 lub ręcznie, przy czym podczas ręcznego naprowadzania mechanizm podniesieniowy ma jedną prędkość naprowadzania, a kierunkowy - dwie. Mechanizm podniesieniowy zamontowano na pomoście z lewej strony armaty, a kierunkowy z prawej. S-60 jest zasilana z łódek o pojemności 4 nabojów wkładanych ręcznie do magazynu amunicyjnego, umieszczonego z lewej strony kołyski działa. Armata jest stosowana głównie w zestawie bateryjnym. Do zwalczania celów powietrznych stosuje się naboje scalone z pociskiem odłamkowym smugowym, natomiast do zwalczania naziemnych celów opancerzonych - naboje scalone z pociskiem przeciwpancernym smugowym.

Dane techniczne

Produkcja: ZSRR
Kaliber pocisku: 57 mm
Masa pocisku: 2,85 kg
Długość działa: 8,6 m
Szerokość działa: 2,05 m
Ciężar działa: 4 875 kg
Wysokość działa: 2,46 m
Donośność pionowa: 8 800 m
Kąt ostrzału poziomego: 360 stopni
Kąt ostrzału pionowego: od -2 do +87 stopni
Obsługa: 8 żołnierzy
Szybkostrzelność: 120 strz./min.