Zestaw rakietowy 9P16 - FROG 3

W nomenklaturze NATO radzieckie rakiety stabilizowane brzechwowo, a wykorzystywane na szczeblu taktycznym, określano mianem FROG (Free Rocket Over Ground). Miały one być wykorzystywane do rażenia celów na dalszych odległościach, przede wszystkim rejonów koncentracji wojsk przeciwnika, rejonów odtwarzania zdolności bojowej, ważnych punktów komunikacyjnych oraz zgrupowań pancernych.

Pierwszymi zestawami były FROG – 1 (radzieckie oznaczenie 3R-1 Filin) oraz FROG – 2 (3R-2 Mars). Rakiety FROG – 3 ŁUNA jeszcze na początku lat siedemdziesiątych pozostawały na uzbrojeniu Armii Radzieckiej i armii państw Układu Warszawskiego. Rakiety te po raz pierwszy zaprezentowano podczas defilady w 1960 roku. Były to pierwsze radzieckie rakiety z dwustopniowym napędem. Oba stopnie zespołu napędowego miały osobne silniki z centralna dysza wylotową, otoczona przez dwanaście mniejszych. W czasie startu uruchamiane były oba silniki, z tym że strumień gazów z silnika drugiego był nieco odchylany, aby uniknąć zniszczenia pierwszego stopnia rakiety.

W cel trafiał cały korpus pocisku (masa głowicy 550 kg). Rakieta FROG – 3 była transportowana na podwoziu czołgu pływającego PT – 76, ale nie była zestawem pływającym.

Dane techniczne

Produkcja: ZSRR
Długość rakiety: 10,5 m
Średnica rakiety: 0,40 m
Średnica głowicy: 0,55 m
Masa startowa: 2 250 kg
Zasięg: 40 km