W 1975 roku w Ośrodku Badawczo Rozwojowym Samochodów Małolitrażowych wykonano prototyp malucha o nazwie "Long". Zwiększono rozstaw osi i długość pojazdu o 11 cm, co powiększyło przestrzeń dla pasażerów siedzących z tyłu.
Silnik o objętości skokowej 0,594 ccm osiągnął moc 19 kW przy 4600 obr/min tj. o 2 kW większą niż w modelu podstawowym. Masa własna samochodu "Long" zwiększyła się do 610 kg, a mimo to właściwości dynamiczne ulegały poprawnie. Prędkość maksymalna wynosiła 110 km/h.
Pojazd o konstrukcji nadwozia samonośnego, zbudowanego w oparciu podzespołów Polskiego Fiata 126P oraz samochodu dostawczego Żuk.
Samochód wyprodukowany na życzenie Józefa Stalina w liczbie siedmiu egzemplarzy. Muzealny ZIS 110 CABRIO został przysłany do Polski w 1951 roku podczas budowy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie - dar Stalina dla narodu polskiego. Samochodem tym Józef Stalin miał jako pierwszy przejechać przed trybunami i przekazać swój dar polakom. Jednak budowa Pałacu opóźniła się, a śmierć Stalina uniemożliwiła wręczenie przez niego "podarunku". Auto pozostało jednak w Polsce i stało się ulubioną zabawką marszałka Rokosowskiego, służył przy celebrowaniu świąt państwowych lub przyjmowaniu gości zagranicznych. Z samochodu korzystał również przez długi czas Władysław Gomółka.
Najbardziej zaawansowany technicznie Polonez. Stały napęd na przód, tył dołączał się tylko w razie potrzeby, bieg terenowy, kolumny Mcpherson, maglownica, wahacze. Blokada mostu i silnik Diesla to tylko niektóre nowości w prototypowym pojeździe. Karoserie zaprojektował prof. Cezary Nawrot. Rama powstała na Politechnice Warszawskiej. Podczas prób terenowych Analog odniósł zaskakujący sukces. Wyprodukowano niecałe 7 egzemplarzy. Nie wszystkie miały napęd na cztery koła. Projekt Terenowego Poloneza został wstrzymany w chwili przejęcia FSO przez Daewoo. Egzemparz był wystawiany na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1994 roku.
