Wagon ten został zbudowany w 1939 roku, przez Zakłady im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, jako wagon restauracyjny. Wagony te wyprodukowano w Poznaniu tuż przed wybuchem II wojny światowej dla Europejskiego Towarzystwa Wagonów Sypialnych i Restauracyjnych CIWL w ilości 4 sztuk.Odbiorca nie zdążył ich odebrać przed wybuchem wojny.W latach 1939-1945 Niemcy rozpoczęli przebudowę na salonki dla dygnitarzy hitlerowskich,której nie ukończono do 1945 roku. W 1947 roku przebudowano go na salonowy. W latach 1952 i 1955 był modernizowany w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Poznaniu.
Wnętrze jego podzielone jest na salon, 2 gabinety, 4 przedziały sypialne, przedział gospodarczy, kuchnię i toaletę. Na okładzinie ścian salonu, wykonanej techniką intarsji, przedstawione są widoki Warszawy, Krakowa, Poznania i Wrocławia.
Wagon był włączany w skład pociągów specjalnego znaczenia. Podróżowali nim członkowie rządu polskiego i rządów innych państw oraz ważni goście zagraniczni składający wizytę w Polsce. Po wycofaniu z eksploatacji, w 1981 roku Wagonownia Warszawa Szczęśliwice przekazała go do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
