Lampa Ignacego Łukasiewicza

LAMPA NAFTOWA - zbiornik i kominek ze szkła bezbarwnego, ujęte w mosiężne elementy z otworami powietrznymi. Lampa, jest źródłem światła, otrzymanego w wyniku spalania nafty. Pierwsza lampa naftowa została zaprojektowana przez Ignacego Łukasiewicza i oświetliła aptekę w 1853 roku. Prezentowana lampa, nawiązuje kształtem do pierwowzoru.

Część obudowy cylindrycznej wykonana z mosiądzu i szkła. Zasadniczym elementem każdej lampy naftowej, jest: zbiornik, w który wkręcony jest palnik z knotem przesuwany za pomocą kółeczek zębatych. Na palniku  w górnej części umieszczany był szklany kominek (cylindryczne rurki szklane). Jakość oświetlenia naftowego, łatwość obsługi lamp i niska cena nafty sprawiły, że lampy naftowe stały się podstawowym żródłem światła na przełomie XIX i XX wieku. Kształt i urok lampy naftowej potęguje dekoracyjność ekspozycji i jest przykładem dawnego rzemiosła. Różnorodność i bogactwo lamp naftowych, świadczy o poziomie artystycznym przedmiotów codziennego użytku w minionej epoce.

Dane techniczne

Produkcja: Polska
Wytwórca: Huta Szkła w Krośnie
Czas powstania: 1978 rok
Rodzaj: rekonstrukcja lampy Ignacego Łukasiewicza z 1853 roku
Materiał, technika: Konstrukcja mosiężna z elementami szkła i bawełny.
Wymiary: 30 x ø 7,5 cm.